මොකද මේ වෙන්නේ..............

අම්මෝ..... මාර අවුවක්නේ වැටෙන්නේ...ඇත්තතමයි හරක් වෙන අපිටනම් හරිම අමාරුයි මේක දරාගන්න.අපිව වේලිලා....ඔයාල නොහිතන තරම් අපි වෙලිලා......මට කියන්න මගේ යාලුවනි කොහෙද තන කොල තියෙන්නෙ...........පින් සිද්ද වෙයි කියන්න...... බඩගිනියි.....මට කියන්න මේක ඉල්ලීමක්,තනකොල කොහෙද තියෙන්නේ......?

හරි කමක් නෑ..අපි හරක්නේ.අපේ ප්‍රස්න අපිම විසද ගන්නම්කෝ..මට වෙලාවකට හිතෙනවා මේ වේලිල්ලට තනකොල, ගහකොල වේලිලා වගේම මිනිසුන්ගේ ඔලු ගෙඩි ඇතුලේ තියන මොල ගෙඩිත් වේලිලා කරකුට්ටං වෙලාද කියලත්.මේ ඊයේ පෙරේදා දවසක අම්මා කෙනෙක් තමන්ගේ දරුවව කැලනි ගගෙන් පහලට විසි කරලලු නේද.....?මමනම් පිලිගන්නේ නැහැ ඒ අම්මා ඒක සිහියෙන් කරපු දෙයක් කියලා.අනිවාර්යෙන් ඒ අම්මගේ මොලේ කරවෙලා.....මේ දේවල් වලට ඒ අම්මට කවුරුත් බනින්න එපා....ඒක එයාගෙ වරදක් නෙමෙයි.....සම්පූර්න වැරදි කාරයා උඩ ඉන්න ඉර දෙයියෝ......නැතුව හත් දෙය්යනේ ඔය කරපු අසමත් ජාති වැඩේ පියවි මොලයක් තියන ගෑනියෙක් අතින් වෙන්න පුලුවන්ද...? ඒ අම්මට ශාප කරන්න එපා...ඕනම දෙයක් සිදු වෙන්න හේතුවක් තියනවලු නේද?මේකට තනිකරම හේතුව මේ පෑවිල්ල.

තවත් දෙයක්.....දැන් බලන්න ඔයාල,අපි පහුගිය දවස්වල බොහොම ආදරයෙන් කතාකරපු,ගෞරව කරපු අපේ වීරයන්ට දැන් මොකද වෙලා තියෙන්නෙ.....?උන් දැන් හරක් වෙන අපිටත් වඩා අන්තයිනේ....අර අලුගෝසුවගෙන් මේ රට බේරගන්න බොහොම කැපවීමකින් එකට සමගියෙන් කටයුතු කරපු මේ ගොල්ලෝ දැන් නයි වෛරක්කාරයෝ වෙලා නේද....?සාමාන්‍ය ඔලුවක් තියන අය ඔහොම කරන්නෙ නැහැනේ..අනික මේ හරක් මොල වගේද එයාලගෙ මොල.....?බොහොම දැන උගත් උදවියනේ..ඔය මොකුත් නෙමේ වෙලා තියෙන්නේ...පෑවිල්ලට ඔලු කරවෙලා වේලිලා..කොටින්ම කීවොත් දැන් එයාලගේ ඔලු කට්ට ඇතුලේ තියෙන්නේ වේලිලා ඇඹරුනු කොප්පරා බෑවක් වගේ එකක්. .......සම්පූර්න වරද උඩ ඉන්න ඉර දෙය්යන්ගේ....පෑවිල්ල වැඩි කමට අපේ මහ උන්ගේ මොලේ කරවෙලා....

හොදයි...ඒවා අල්ලලා දාමු.කවදා හරි වැහැපු දාක ඕවා විසදේයි කියලා කියමුකෝ... මේ බ්ලොග් එක මමයි මගේ,අතිජාත ගොන් මිත්‍රයයි පටන් ගත්තට පස්සේ අපේ දයාබර යාලුවෝ අපිට ගොඩක් දිරි ගැන්වීම් කලා , කරමින් පවතිනවා...ටිකක් වෙනස් ආරක බ්ලොග් එකක් පවත්වාගන යන්න හිතන අපි දෙන්නට ඔබව ලොකු ශක්තියක්....ආරම්බයේදීම අපිව දයාබරව පිලිගත්ත ඔයාලට බොහොම ස්තූතියි...පොඩි දෙයක් තියනවා කියන්න..මට මතකයි අපේ මිත්‍රයෙක් කොමන්ට්ස් එකක කියලා තිබුනා බ්ලොග් කියවනයට ගොනෙකුයි,මීමෙකුයි විතරයි අඩු වෙලා තිබුනේ,උබලත් වරෙල්ලා කියලා.....නෑ තව මේකෙ හරකෙක් ඉන්නව.මම දන්නෙ නෑ ඒ හරකා බ්ලොග් කියවන එකෙක්ද ලියන එකෙක්ද නැත්නම් ඒ දෙකම කරන එකෙක්ද කියලා...මම මේ කියන්නේ මීට කලින් මම ලියපු පෝස්ට් එකට කුනුහරප කොමන්ට්ස් එකක් ලියපු හරකා ගැන.....ඒ මෝඩ චූන් වහුපැටියට මේ කියන්නේ ඒ කොමන්ට්ස් එක අපි මකන්නෙ නෑ..මොකද හරක් වෙන අපි කැමතියි තව හරකෙක් පාලුවට වගේ තියාගන්න......
මීමා

ඔන්න මමත් ආවා..........

වැඩේ හරි ගිහිල්ලා නේද?........හිතට ගොඩක් සතුටුයි.මම හිතුවා මමයි, මගේ ගොනා මිත්‍රයයි හදපු බ්ලොග් එකට අපි යොදා ගත්ත නම හින්දම අපිව සින්ඩියට ගන්නෙ නැතුවාවත්ද කියලා....කොහොම උනත් යම් කාලයක් හරි ගිහිල්ලා අපිව සින්ඩියට ඇතුලත් කර ගත්තු ඒ දයාබර හිතවතුන්ට මෙන්න මීමාගෙනුත් දයාබර ස්තූතිය............

අර මම කීවා නේද නම අපිට බාධාවක් උනාද කියලා මට හිතුනයි කියලා....ඇත්තටම අපි ඇසුරු කරන මේ විච්චූරන සමාජයේ "ගොනා,මීමා" කියන දෙන්නටම තියෙන්නෙ පහත් පිලිගැනීමක්.හැබැයි අතීතයේදීනම් මේ දෙන්නා සමාජයේ ඉහලින්ම සැලකුම් ලබපු කොටසක්.ඒ කලගුන සලකපු,මුල අමතක නොකරපු සමාජයක.අද බොහෝ දුරට වෙන්නේ මේ සතුන් දෙපල මුලු ජීවිත කාලයම මිනිසුන්ට බැල මෙහෙවර කරමින් ඉදලා අවසානයේදී මිනිසාගේම කුසට අහරක් වෙන එකයි.
කොහොම හරි සින්ඩියට අඩුවක්ව තිබුන හරක් දෙන්නත් ඔන්න දැන් ඇවිත් ඉන්නෙ.මේ වෙලාවෙ මෙය කියවන අපේ ද්යාබර යාලුවන්ගෙන් ඉල්ලීමක් කරනවා.ඒ තමයි අපිව විවේචනය කරන්න.අපි හොදක් කියපු වෙලාවට පැසසුම් කරනවට වඩා උවමනා වෙන්නෙ වරදක් කරද්දී ඒක විවේචනය කිරීම.මොකද මේක දෙන්නෙක්ගේ වැඩක්.........
අදට මම නවතින්නම්.ඉදිරියේදී හමුවන තෙක් පතනවා ලංකාවට හැකි ඉක්මනින් වැස්සක් කඩා වැටෙන්න කියලා................
මීමා

සින්ඩි වලට ආ ගොනයි මීමයි

පහුගිය දොහක මීමා හම්බුනා. දැන් එයත් ඉන්ටර්නෙට් පාවිච්චි කොරනවලු.. ඉතින් දෙන්නත් එක්ක කතිකා කොරගෙන බ්ලොග් එකක් ලියන්නයි කල්පනාව. ගිය අවුරුද්දෙ අන්තිම මාසෙ දෙන්නත් එක්ක මේ බ්ලොග් එක හැදුවා කියමුකෝ. ඔන්න ඊට පස්සෙ සින්ඩියට ඉල්ලුම් කොලා.. අනේ උත්තර ආවෙ නෑ නොවැ. මීමටයි මටයි හරිම විස්සෝපයි. ඉතින් මක් කොරන්නද තව බලන් හිටියා. ඔන්න ඔය අල්ල පනල්ලෙ තව සින්ඩියක් ආවා ලාංකීය සිතුවිලි කියලා. ඒකට ඉල්ලුම් කොලා. වැඩේ හරි ගියා. ඒක හදපු මහත්තුරුන්ටත් ස්තුතියි ඔන්න.ඒ සංතෝසෙටත් එක්ක ඔන්න ආයෙම සිංහල බ්ලොග් කියවනයට ඉල්ලුම කොලා.. එත් ඉතින් ඊ මේල් එක බලන්න උනේ නෑනෙ ටික දොහකින්. අද උදේම බලද්දි මෙන්න බොලේ කාලිංග මහත්තයා උත්තර එවලා. ඒ මහත්වරුන්ටත් ස්තුතියි ඔන්න. දැන් ගොනයි මීමයි දෙන්නා සින්ඩි දෙකකම ඉන්නවා. ඔන්න එහෙනම් අයුබෝං කියලා වැඩේ පටන් ගත්තා. ආයෙ ලඟදිම හමු වෙමු.. මේ දවස් වල කන්න තණකොල ගහක්වත් නෑ නොවැ. පුදුම පෑවිල්ලක්නෙ. කන්ඩත් නැති එකේ හිත පිරෙන්නවත් පොරොතිචාරයක් දක්වලා යන්න....පවුනෙ...

ආයුබෝවන්.........!

මුලින්ම කියන්න ඕනේ මෙ බ්ලොග් එක යාලුවො දෙන්නෙක්ගේ සාමූහික නිර්මාණයක් බව. "ගොනයි - මීමයි" කියලා අපි විසින්ම හදුන්වා ගත්තු අපි දෙන්නා කාලයක් ඉදන්ම බොහොම හොඳ යාලුවෝ.ඉස්සර අපි හිටියේ එකටමයි. අපි කතා නොකල, විවාද නොකල මාතෘකාවක් නැති තරම්. වෙලාවකට අපි තමයි මේ ලෝකෙ හිටපු හොදම පන්ඩිතයෝ, වෙලාවකට සුපිරිම මොඩයොත් අපි නේද කියල අපිට හිතුනු වෙලාවලුත් අනන්තවත් අපිට තිබුනා..... හැබැයි අපි කතාකලා.. විවාද කලා.. ඒ දේවල් අද මෙනෙහි කරද්දී අත්තටම හිතෙනවා අපි ඒවායින් යම් කිසි පන්නරයක් ගත්තයි කියලා.
ඉතින් කාලයත් එක්ක පහුකාලීනව අපි ගොඩක් දුරස් උනා. මොකද?... ජීවිතය විසින් අපිට පවරපු වගකීම් වලදී ඒවට විසදුම් හොයන්න දෙන්නා මාවත් දෙකක් තෝරා ගත්තු නිසා. බොහොම කාලෙකට පස්සෙ දෙන්නා හමු උනා. අන්න ඒ වෙලාවෙ අපි දෙන්නා දැන ගත්තා යම් දෙයක්. ඒ තමයි දෙන්නා කතා කරන එක, ලියන එක තාම නවත්වලා නෑ කියන එක. අනේ කතාකරගන යද්දී අපි දෙන්නම සිංහල බ්ලොග් කියවනය තුල ඉදන් එදා පුරුද්ද දිගටම පවත්වාගන ගිහිල්ලා...... ඉතින් ඊට පස්සෙ අපේ අදහස් උදහස් වල නැත්නම් සාකච්ඡාවල ප්‍රතිපලය තමයි මෙන්න මේ ගොනයි - මීමයි......... අපි තීරනය කලා එදා අපි ලෝකය දැකපු හැටි සාකච්ඡා කලා වගේම ඉදිරියටත්, දෙන්නා මේ ලෝකේ කොතනක හිටියත් කතා කල යුතුයි, විවාද කල යුතුයි කියලා. එදා අපිට අපි හිතන දෙවල් කියන්න කවුරුත් හිටියෙ නෑ. නමුත් අද අපි දෙන්නම දන්නවා අපිව විවේචනය, එහෙමත් නැත්නම් අපිව නිවැරදි කරන්න දයාබර ඔබ අපි සමඟ ඉන්න බව. ඉතින් ඔන්න ඔහොමයි "ගොනයි - මීමයි" සිංහල බ්ලොග් කියවනය තුලට ඇතුල්වෙන්නේ. එහෙනම් ඔන්න "බවතු සබ්බ මංලම්" කියලා අපි අද මේ බ්ලොග් අඩවිය සින්ඩියට එකතු කරනවා. හමුවෙමු ඉදිරියේදී දයාබරව, එතෙක් ..............
උම්බෑ..................
"ගොනයි - මීමයි"

    lankeeya sithuwili

    Followers